Twee interessante PhD theses

Dit keer willen we de aandacht vestigen op een tweetal interessante PhD theses (in het Engels): “Risk based maintenance in electricity network organizations” doorRavish Mehairjan, TU Delft, maart 2016.
“Assessing Telecommunication Service Availability Risks for Crisis Organisations” doorEelco Vriezekolk, UTwente, juli 2016.

Hieronder leest u achtereenvolgend een deel van de samenvatting van het onderzoek van Ravish Mehairjan, gevolgd door het onderzoek van Eelco Vriezekolk. De bijbehorende onderzoeksrapporten zijn beschikbaar via de desbetreffende universiteiten of via de redactie.

Het onderzoek van Ravish Mehairjan had als focus de verdere ontwikkeling van onderhoudsmanagement voor elektriciteitsnetbeheer.  Het onderhoud van assets in netwerkindustrieën, zoals elektriciteit, gas en water, ondergaat op grote schaal veranderingen richting beter onderbouwde vormen van onderhoudsmanagement. Dit wordt vooral geleid door strengere regelgeving, veroudering van assets, verhoogde eisen van klanten en beperkte financiën. Hierdoor wordt het noodzakelijk voor deze industrieën om te streven naar effectievere en efficiëntere benaderingen voor bedrijfsvoering en onderhoud. 

Nieuwe asset management benaderingen zoals risico management krijgen wereldwijd steeds meer belangstelling. Het onderhoudsmanagement heeft betrekking op de ontwikkeling en de praktische toepassing van aspecten, waardoor onderhoudsmanagement mogelijk gemaakt wordt, zoals de organisatie capaciteiten en maturiteitsniveaus, gestructureerde kaders voor de beoordeling van het onderhoudsbeleid en ondersteunende tools en technologieën in besluitvormingsprocessen. Dit vergt een integrale, multidisciplinaire aanpak, een uitdaging die in dit onderzoek en proefschrift is aangegaan.

Bij het professionaliseren van onderhoud, is vastgesteld dat de invoering van een systematische en methodische aanpak, vooral op tactisch niveau, essentieel is. Als onderdeel van dit onderzoek is er een gestructureerd en methodisch model ontwikkeld. Dit model is gebaseerd op de welbekende Reliability Centered Maintenance (RCM) methodiek waarop een uitbreiding met risico management en met bedrijfswaarden is doorgevoerd en wordt het Utility Risk Linked RCM genoemd. Het model is toegepast in de praktijk op o.a. vermogenstransformatoren waaruit is gebleken dat het een werkbare methode is welke zich uitstrekt tot en met op risico gebaseerd onderhoudsmanagement.

Onderzoek Eelco Vriezekolk

Crisisorganisaties bestaan uit hulpverleners (politie, brandweer, medische hulp, etc), crisis-coördinatiecentra en bestuurders. Een vereiste voor efficiënte crisisbeheersing is dat informatie snel gedeeld wordt, om de hulpverlening te coördineren en slagvaardig besluiten te kunnen nemen. Moderne crisisorganisaties zijn daarom afhankelijk van telecommunicatiediensten, met name wanneer zij net-centrisch werken. Als tijdens een incident telecommunicatiediensten niet beschikbaar zijn, zal de schade toenemen en kunnen mensen sterven. Om goed voorbereid te zijn, moeten crisisorganisaties hun risico’s van uitval van telecomdiensten weten: zij moeten een risicobeoordeling uitvoeren.

Risicobeoordeling in dit domein is een uitdaging. Zo zijn telecomdiensten samengesteld uit netwerken en diensten van meerdere, onafhankelijke en concurrerende bedrijven. Dat maakt het erg moeilijk om betrouwbare informatie over het netwerk te verkrijgen. Daarnaast veranderen telecommunicatienetwerken voortdurend terwijl er relatief weinig serieuze incidenten gebeuren, waardoor gegevens voor een betekenisvolle statistische analyse van incidenten moeilijk te verkrijgen zijn. Ten slotte kunnen in dit domein de risicobeoordelingen niet alleen worden gebaseerd op technologische factoren; de belangen en voorkeuren van de samenleving zijn ook relevant.

Om de risico’s van uitval van telecomdiensten te beoordelen is een risicobeoordelingsmethodologie ontworpen, genaamd Raster, die is afgestemd op dit domein en de uitdagingen ervan.  Raster tekent en gebruikt diagrammen van telecommunicatiediensten. Deze diagrammen werken als een gemeenschappelijke grafische taal tussen experts. Diagrammen hoeven niet vooraf in detail te worden opgesteld; details worden toegevoegd als en wanneer deze nodig zijn. Dit verklaart de naam van Raster: Risk Assessment by Stepwise Refinement (Risicobeoordeling door Stapsgewijze Verfijning)