Predictive Maintenance - Lezingenavond 27 september 2022 

Vanuit Rijkswaterstaat is er een ontwikkeling over risicogestuurd onderhoud van infrastructuur vanaf 2013 gaande. Een van de onderdelen gaat over de kunstwerken met installaties, zoals bijvoorbeeld beweegbare bruggen, sluizen, stuwen, gemalen en tunnels. Catharina van Oorschot zal daarover een presentatie verzorgen. Zij zal aangeven wat vanuit een vigerende decompositie van een object op basis van faalmechanismen en risico’s de bedoeling is van risicosturing. Ook zal vanuit een aannemer een presentatie worden gegeven over de praktische invulling ervan. Deze blijkt toch wat weerbarstiger te zijn dan verwacht of gedacht.

Vervolgens zal Miguel Calor vanuit Antea Group een presentatie geven over de praktijkervaring met sensoring en de mogelijkheden die dit biedt. Hieronder is meer te lezen over Catharina en Miguel.

Catharina van Oorschot: Na mijn studie civiele techniek ben ik bij Rijkswaterstaat aan de slag gegaan als tekenaar bij de Deltawerken in 1986. Nabij Bergen op Zoom moesten de laatste onderdelen vanachter het tekenbord opgemaakt worden in voorbereiding op de uitvoering ervan. Daarna ben ik binnen Rijkswaterstaat verder gegaan als opzichter binnen de dienstkring Dordrecht. Daar hield ik mij bezig met voorbereiden, begeleiden en afronden van contracten in het kader van onderhoud van rijkswegen. Daarnaast heb ik in de avonduren de HTS de opleidingen milieubeleid, civiele techniek en bedrijfskunde gevolgd om me zo allround te ontwikkelen binnen Rijkswaterstaat. Vervolgens heb ik twee leIdinggevende functies gedaan binnen twee verschillende dienstkringen binnen Zuid-Holland. Daarbij bleek dat ik zelf meer interesse in de inhoud heb dan het leidinggeven aan mensen alhoewel mij dat wel goed afging. Na verschillende reorganisaties, ben ik aan de slag gegaan als coördinator Beleidsondersteuning  & advies binnen het waterdistrict Merwede & Maas op het vlak van de natte infrastructuur. Daar had ik te maken met dijkversterkingsprojecten van verschillende waterschappen aan de grens van het beheergebied van het waterdistrict, maar ook met Ruimte voor de Rivier-projecten. Ook werd vanuit het programma Assetmanagement de eerste contouren duidelijk over risicogestuurd beheer en onderhoud (RGBO).                                                                                                        Zo werd mijn interesse in de inhoud van de civiel techniek alleen maar gevoed en groter. Verder bleek in deze jaren dat ik ook mijn kennis en ervaring kon overbrengen binnen en buiten Rijkswaterstaat in cursussen op het vlak van de civiele techniek.                                                                              

Na de laatste grote verandering van Rijkswaterstaat naar een procesgerichte organisatie, ben ik aan de slag gegaan als adviseur techniek bij Rijkswaterstaat Grote Projecten & Onderhoud bij het steunpunt ProBO. Daar kon ik met name de opgedane kennis op het vlak van RGBO verder uitbreiden en ontwikkelen, vanuit het ‘eenvoudige’ areaal tot en met stormvloedkeringen en binnen geheel Rijkswaterstaat. Dit bracht mij verder in contact met het programma IAK (instandhouding kunstwerken), om daar voor met name de kunstwerken met installaties (bijv. sluizen, tunnels en beweegbare bruggen) na te gaan hoe we tot een juiste instandhoudingsadvisering kunnen komen voor dit type kunstwerken. Met de nodige cursussen, opleidingen en praktijkervaringen heb ik mijn technisch inhoudelijk kennis verder kunnen ontwikkelen. Zeker op het vlak van risicosturing van infrastructuur in de meest brede zin des woords. Alles bij elkaar ben ik nu zo’n 35 jaar werkzaam binnen Rijkswaterstaat. Verder ben ik via de VHTO ook betrokken om techniek te promoten aan voornamelijk meisjes op lagere en middelbare scholen.

Miguel Calor: Na mijn studie bouwkunde aan de Haagse hogeschool ben ik in 2011 bij Antea Group (toen nog Oranjewoud) begonnen als ‘inspecteur civiele kunstwerken’. In deze rol is mijn interesse voor de technische inhoud toegenomen. Met de nodige cursussen, opleidingen en praktijkervaringen heb ik mijn technisch inhoudelijk kennis verder kunnen ontwikkelen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan schademechanismen (oorzaak en gevolg) en eigenschappen van materialen zoals beton, staal, metselwerk en hout.

Door de jaren heen heb ik deze kennis onder andere toegepast bij het oplossen van onderhoudsvraagstukken op het gebied van beheer en onderhoud van civiele kunstwerken (assetmanagement). Door mijn nieuwsgierigheid durfde ik ergens in 2018 verder te kijken dan de traditionele aanpak van dergelijke onderhoudsvraagstukken. Dit heeft ertoe geleid om sensor- en digitale monitoringstechnieken toe te passen in de infrawereld. Door anderen daarin te enthousiasmeren en commitment te krijgen van collega’s en klanten is het gelukt om diverse kunstwerken te monitoren met sensoren.

Momenteel vervul ik de rol van adviseur en projectleider. Vanuit deze rol probeer ik nieuwe inspectie- en monitoringstechnieken op basis van sensoring aan te jagen. Bijvoorbeeld kunstwerken die aan de hand van sensordata zélf aangeven welk onderdeel vervanging of onderhoud nodig heeft. Een aanpak die preventief en gericht onderhoud mogelijk maakt. Hierdoor kunnen we kunstwerken kosten-effectiever beheren, veiliger maken en langer mee laten gaan. Essentieel om de vervangings- en renovatieopgave het hoofd te bieden.

Dit doe ik door mijn technische kennis van beheer en onderhoud van civiele werken met een geheel nieuw kennisdomein: data van sensoring, algoritmes en automatisering. Juist door deze werelden te verbinden, is het haalbaar en uitvoerbaar om een concept te ontwikkelen dat meerwaarde heeft voor één van de belangrijkste vraagstukken die spelen in ons vakgebied. Kortom, niet innoveren om het innoveren; maar een toepasbare oplossing ontwikkelen voor een actuele en zeer urgente opgave.